-
1 аренда
kiralama,kira* * *ж1) kiraбрать в аре́нду у кого-л. — birinden kiralamak
сдава́ть в аре́нду кому-л. — birine kiralamak
2) ( плата) kira (ücreti / parası) -
2 брать в аренду
kiralamak (birinden),kirayla tutmak -
3 квартировать
kirada olmak; birinden oda kiralamak (у кого-л.)
См. также в других словарях:
tutmak — i, ar 1) Elde bulundurmak, ele almak Kucağında kundaklı bir çocuk tutuyordu. Ö. Seyfettin 2) Ele geçirmek, yakalamak Evvela bu terbiyesiz köpeği tuttu, bağladı. Ö. Seyfettin 3) Avlamak Dalyan işletiyorum, tuttuğumuz balığı tekrar denize döküyoruz … Çağatay Osmanlı Sözlük